Łuszczyca to powszechny problem, który dotyka skórę zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Obszarami najczęściej dotkniętymi przez zmiany łuszczycowe są kolana, łokcie, plecy, twarz, nogi, dłonie, a niekiedy także paznockie. Bardzo często zdarza się, że łuszczyca – szczególnie na początku – jest mylnie diagnozowana i uznawana za … łupież. Należy pamiętać jednak, że schorzeniu temu zwykle towarzyszy także silny świąd, pieczenie lub swędzenie skóry. Zmiany mogą przysporzyć więc sporo bólu. Jak już wspominaliśmy, zmiany łuszczycowe pojawiają się m.in. na łokciach. Czym najlepiej i najbezpieczniej smarować zmiany skórne? Jak postępować w przypadku silnego świądu lub pieczenia? Odpowiadamy.
Jak poradzić sobie z łuszczycą na łokciach?
Łuszczyca na łokciach to schorzenie, które zwykle dotyka osoby starsze. Duże łuski przybierają wówczas kolor srebrzysty. Warto wspomnieć jednocześnie, że po zminimalizowaniu lub całkowitym odpadnięciu łusek, skóra staje się idealnie gładka i świecąca. Jak uporać się ze zmianami? W tym przypadku konieczna okaże się wizyta u dermatologa. Specjalista przepisze leczenie farmakologiczne, które warto wesprzeć dermokosmetykami. Szeroką ofertę produktów przeznaczonych dla osób z łuszczycą posiada w swojej ofercie marka Ducray. W przypadku łuszczycy na łokciach podobnie jak wszystkich innych odmianach łuszczycy, konieczna będzie cierpliwość i systematyczność. Co więcej, jest to choroba przewlekła, która charakteryzuje się okresami remisji i nawrotów. Całkowite wyleczenie nie jest więc możliwe.
Dwie możliwości leczenia
Na uwagę zasługuje również to, że łuszczyca na łokciach nie jest zaraźliwa. Nie ma więc możliwości, aby przenieść ją drogą kropelkową. Nic wspólnego nie mają z nią także wirusy, bakterie czy grzyby. Jakie leczenie może więc przepisać dermatolog? W tym przypadku są dwie możliwości. Jedną z nich jest leczenie miejscowe – w momencie, gdy zmiany skórne nie zajęły więcej niż około 25 procent powierzchni ciała. W przypadku, gdy łuszczycą objęta jest większa część ciała, to konieczne będzie połączenie leczenia ogólnoustrojowego z leczeniem miejscowym.
